Πράγματα ρουτίνας
Διαλέξτε τίτλο: προτιμάτε «Σκηνές φρίκης σε ορφανοτροφείο της Βαγδάτης» ή μήπως «Τους 87 έφτασαν οι νεκροί από την επίθεση της Τρίτης στη Βαγδάτη»;
Είναι και οι δυο τίτλοι ειδήσεων μιας μόνο μέρας, συγκεκριμένα από την Καθημερινή της 20-06-07, και αναφέρονται σε διαφορετικά ρεπορτάζ και διαφορετικά θέματα, από τον ίδιο μαρτυρικό χώρο του Ιράκ. Μπορεί και να προσπεράσετε και τους δυο τίτλους ή και κάθε τίτλο σχετικό αν τους συναντήσετε διαβάζοντας την εφημερίδα σας: «Πράγματα ρουτίνας. Τα ίδια και τα ίδια. Πάμε παρακάτω».
Πράγματι, πράγματα ρουτίνας. Εξακολουθούν να σημαίνουν σε κάποιον το ίδιο ειδήσεις, έστω για τραγικά γεγονότα, με το ίδιο λίγο-πολύ περιεχόμενο, που τις ακούει 10, 100, 1000 φορές; Μετά από πόσες επαναλήψεις συνηθίζει κανείς τη φρίκη; Η ευαισθησία έχει όρια; Ή μήπως μετά από το χρόνιο βομβαρδισμό της με ειδήσεις σαν τις παραπάνω πετρώνει καθώς εκπνέει η αντοχή της;
Για όσους ενδιαφέρονται, κάτω από τον πρώτο τίτλο «φιλοξενείται» το εξής ρεπορτάζ:
«ΕΙΚΟΣΙ τέσσερα αποστεωμένα παιδιά, ορισμένα από τα οποία ήταν δεμένα στα κρεβάτια τους, ανακαλύφθηκαν την περασμένη εβδομάδα από τις ιρακινές και αμερικανικές δυνάμεις σε ορφανοτροφείο της Βαγδάτης, έγινε γνωστό σήμερα.
Οι στρατιώτες βρήκαν σώματα να κείτονται και στο πάτωμα του ορφανοτροφείου Aλ Χάναν, στη δυτική Βαγδάτη και «νόμισαν ότι ήταν όλα νεκρά», δήλωσε ο λοχαγός Μίτσελ Γκίμπσον στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CBS, το οποίο και αποκάλυψε την υπόθεση.
Από την πλευρά του ο πρωθυπουργός Νούρι αλ Μάλικι ζήτησε την πραγματοποίηση έρευνας για την απόδοση ευθυνών και την τιμωρία των υπευθύνων. Αλλά σύμφωνα με το CBS, οι ιρακινές αρχές δεν κατόρθωσαν να συλλάβουν παρά δύο φύλακες του ορφανοτροφείου».
Απόδοση ευθυνών…τιμωρία των υπευθύνων… Αστειεύεται ο πρωθυπουργός. Εκτός αν εννοεί τους μεγάλους συμμάχους του.
Κάτω από τον δεύτερο τίτλο αναφέρονται τα εξής:
«Ο απολογισμός των νεκρών από τη βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας με παγιδευμένο φορτηγό, από την οποία καταστράφηκε χθες, Τρίτη, εν μέρει ένα σιιτικό τέμενος στη Βαγδάτη, αυξήθηκε στη διάρκεια της νύκτας στους 87, ανακοίνωσε σήμερα η αστυνομία.
Οι γιατροί είχαν προειδοποιήσει ότι ο αριθμός των νεκρών, που η αστυνομία είχε ανακοινώσει πως έφτανε τους 78, ήταν πιθανό να αυξηθεί επειδή πολλοί από τους τραυματίες βρίσκονταν σε κρίσιμη κατάσταση.
Πρόκειται για τη δεύτερη περισσότερο πολύνεκρη βομβιστική επίθεση στη Βαγδάτη αφότου οι ΗΠΑ και οι ιρακινές δυνάμεις εξαπέλυσαν το Φεβρουάριο επιχείρηση καταστολής στην πρωτεύουσα. Στις 18 Απριλίου, έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου προκάλεσε το θάνατο 140 ανθρώπων σε αγορά της Βαγδάτης.
Κατά τη χθεσινή επίθεση, ένας ύποπτος ως μέλος της αλ-Κάιντα εμβόλισε με φορτηγό παγιδευμένο με μισό τόνο TNT και φιάλες αερίου το τέμενος Χιλάνι».
Όταν ανοίγει η πόρτα της παράνοιας… Αλλά ποιος ξεχνάει τον πρωτεργάτη αυτής της φρίκης, το μεγάλο ένοχο, αυτόν που άνοιξε το δρόμο της κόλασης στο Ιράκ και σε τόσες άλλες χώρες και που ασφαλώς θα επιχειρήσει να κάνει το ίδιο και σε άλλες;
Είναι και οι δυο τίτλοι ειδήσεων μιας μόνο μέρας, συγκεκριμένα από την Καθημερινή της 20-06-07, και αναφέρονται σε διαφορετικά ρεπορτάζ και διαφορετικά θέματα, από τον ίδιο μαρτυρικό χώρο του Ιράκ. Μπορεί και να προσπεράσετε και τους δυο τίτλους ή και κάθε τίτλο σχετικό αν τους συναντήσετε διαβάζοντας την εφημερίδα σας: «Πράγματα ρουτίνας. Τα ίδια και τα ίδια. Πάμε παρακάτω».
Πράγματι, πράγματα ρουτίνας. Εξακολουθούν να σημαίνουν σε κάποιον το ίδιο ειδήσεις, έστω για τραγικά γεγονότα, με το ίδιο λίγο-πολύ περιεχόμενο, που τις ακούει 10, 100, 1000 φορές; Μετά από πόσες επαναλήψεις συνηθίζει κανείς τη φρίκη; Η ευαισθησία έχει όρια; Ή μήπως μετά από το χρόνιο βομβαρδισμό της με ειδήσεις σαν τις παραπάνω πετρώνει καθώς εκπνέει η αντοχή της;
Για όσους ενδιαφέρονται, κάτω από τον πρώτο τίτλο «φιλοξενείται» το εξής ρεπορτάζ:
«ΕΙΚΟΣΙ τέσσερα αποστεωμένα παιδιά, ορισμένα από τα οποία ήταν δεμένα στα κρεβάτια τους, ανακαλύφθηκαν την περασμένη εβδομάδα από τις ιρακινές και αμερικανικές δυνάμεις σε ορφανοτροφείο της Βαγδάτης, έγινε γνωστό σήμερα.
Οι στρατιώτες βρήκαν σώματα να κείτονται και στο πάτωμα του ορφανοτροφείου Aλ Χάναν, στη δυτική Βαγδάτη και «νόμισαν ότι ήταν όλα νεκρά», δήλωσε ο λοχαγός Μίτσελ Γκίμπσον στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CBS, το οποίο και αποκάλυψε την υπόθεση.
Από την πλευρά του ο πρωθυπουργός Νούρι αλ Μάλικι ζήτησε την πραγματοποίηση έρευνας για την απόδοση ευθυνών και την τιμωρία των υπευθύνων. Αλλά σύμφωνα με το CBS, οι ιρακινές αρχές δεν κατόρθωσαν να συλλάβουν παρά δύο φύλακες του ορφανοτροφείου».
Απόδοση ευθυνών…τιμωρία των υπευθύνων… Αστειεύεται ο πρωθυπουργός. Εκτός αν εννοεί τους μεγάλους συμμάχους του.
Κάτω από τον δεύτερο τίτλο αναφέρονται τα εξής:
«Ο απολογισμός των νεκρών από τη βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας με παγιδευμένο φορτηγό, από την οποία καταστράφηκε χθες, Τρίτη, εν μέρει ένα σιιτικό τέμενος στη Βαγδάτη, αυξήθηκε στη διάρκεια της νύκτας στους 87, ανακοίνωσε σήμερα η αστυνομία.
Οι γιατροί είχαν προειδοποιήσει ότι ο αριθμός των νεκρών, που η αστυνομία είχε ανακοινώσει πως έφτανε τους 78, ήταν πιθανό να αυξηθεί επειδή πολλοί από τους τραυματίες βρίσκονταν σε κρίσιμη κατάσταση.
Πρόκειται για τη δεύτερη περισσότερο πολύνεκρη βομβιστική επίθεση στη Βαγδάτη αφότου οι ΗΠΑ και οι ιρακινές δυνάμεις εξαπέλυσαν το Φεβρουάριο επιχείρηση καταστολής στην πρωτεύουσα. Στις 18 Απριλίου, έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου προκάλεσε το θάνατο 140 ανθρώπων σε αγορά της Βαγδάτης.
Κατά τη χθεσινή επίθεση, ένας ύποπτος ως μέλος της αλ-Κάιντα εμβόλισε με φορτηγό παγιδευμένο με μισό τόνο TNT και φιάλες αερίου το τέμενος Χιλάνι».
Όταν ανοίγει η πόρτα της παράνοιας… Αλλά ποιος ξεχνάει τον πρωτεργάτη αυτής της φρίκης, το μεγάλο ένοχο, αυτόν που άνοιξε το δρόμο της κόλασης στο Ιράκ και σε τόσες άλλες χώρες και που ασφαλώς θα επιχειρήσει να κάνει το ίδιο και σε άλλες;
2 Σχόλια:
Μου έφερε στο μυαλό τη ρήση του Στάλιν ο προβληματισμός σας: "Ο θάνατος ενός ανθρώπου είναι τραγωδία και ο θάνατος χιλιάδων απλή στατιστική" . Αποτυπώνει έτσι την αναισθησία με την οποία αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι τέτοιου είδους γεγονότα...
By Donald, at 4:07 μ.μ.
Καλησπερα.
Πολυ ενδιαφερον το προηγουμενο κειμενο σας.
By Ανώνυμος, at 4:48 π.μ.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home