ΟΜΑΝ ΧΙΙ Η σοφία κι η ομορφιά είναι δυο πουλιά...

Αυτή είναι η 12η ανάρτησή μου για το οδοιπορικό στο Ομάν. Όπως βλέπετε, έβαλα τίτλο. Το ίδιο έκανα σε όλες τις προηγούμενες αναρτήσεις μου, που μετά τη λέξη ΟΜΑΝ, έβαζα απλώς μιαν αρίθμηση (Ι, ΙΙ κλπ). Τώρα έχουν όλες οι αναρτήσεις το δικό τους τίτλο. Αυτό διευκολύνει το ψάξιμο για τον ενδιαφερόμενο.

Αυτή η ανάρτηση διανθίζεται με φωτογραφίες από το φρούριο της Nizwa, όλες της γνωστής σας πια Μαρίνας. «Διανθίζεται»! Τι ωραία λέξη! Είναι, πράγματι τόσο όμορφες οι φωτογραφίες με τ' άνθη του ξύλου (έτσι τα ονόμασα) πάνω στα πορτόθυρα! Α! μη ψάξετε να βρείτε τη λέξη «πορτόθυρα» στον Μπαμπινιώτη. Εμένα πάντως η λέξη μου ήρθε αυθόρμητα, και μάλιστα τη βρήκα και στο διαδίκτυο! Εσείς φυσικά καταλαβαίνετε τι εννοώ.

Σας έλεγα για την ομορφιά του Ομάν, αλλά σημείωνα πως, χωρίς τη σοφία, η ομορφιά είναι έρημο πουλί. Και πρόσθετα ότι, όπως λένε, η σοφία είναι κι αυτή «ένα πουλί που γεννήθηκε στη Μεδίνα, κλώσησε τ’ αυγά του στη Μπάσρα και πέταξε στο Ομάν». Και πως εκεί βρήκε την ομορφιά και γίνανε ταίρι!

Πρέπει να διευκρινίσω το νόημα της φράσης μέσα στα εισαγωγικά: «ένα πουλί που γεννήθηκε στη Μεδίνα, κλώσησε τ’ αυγά του στη Μπάσρα και πέταξε στο Ομάν».

Πρώτα-πρώτα, ποια είναι η Μεδίνα; Και ποια η Μπάσρα;

Η Μεδίνα πρώτα. Είναι η γνωστή… Μεδίνα. Ας φρεσκάρουμε τη μνήμη μας: βρίσκεται στη δυτική Σαουδική Αραβία και είναι η δεύτερη ιερότερη πόλη για τους Μουσουλμάνους (μετά τη Μέκκα) και τόπος ταφής του προφήτη Μωάμεθ. Υπήρξε ο τόπος διαμονής του Μωάμεθ μετά την εγίρα, δηλαδή τη φυγή του από τη Μέκκα. Από εκεί άρχισε η εκστρατεία του για την τελική επικράτηση της θρησκείας του Ισλάμ. 

Πάμε τώρα στη Μπάσρα. Ποια είναι η Μπάσρα; Είναι η γνωστή μας Βασόρα, τρίτη μεγαλύτερη πληθυσμιακά πόλη του Ιράκ, κύριο λιμάνι της χώρας, που βρίσκεται στη συμβολή των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη, 55 χιλιόμετρα από τον Περσικό Κόλπο και 550 χιλιόμετρα από τη Βαγδάτη. Η περιοχή γύρω από την πόλη είναι πλούσια σε κοιτάσματα πετρελαίου. Ευλογία και κατάρα. Θυμηθείτε το Μπους, το Μπλερ και τα άλλα κτήνη που ρήμαξαν τη χώρα του Ιράκ και όχι μόνο…

Πάμε ξανά πίσω: «η σοφία είναι ένα πουλί που γεννήθηκε στη Μεδίνα, κλώσησε τ’ αυγά του στη Μπάσρα και πέταξε στο Ομάν». Πώς το εννοώ εγώ;

Η σοφία γεννήθηκε στη Μεδίνα. Για τους πιστούς του Ισλάμ, πού αλλού θα γεννιόταν η σοφία, αν όχι στην αρχή κάθε σοφίας, εκεί που τάφηκε ο Προφήτης τους κι εκεί από όπου ξεκίνησε το γιγάντιο κύμα της θρησκείας του Ισλαμισμού που σάρωσε την οικουμένη; 

 
Η σοφία κλώσησε τ’ αυγά της στη Μπάσρα. Αμηχανία. Γιατί στη Μπάσρα, στη Βασόρα δηλαδή; Μια μικρή λεπτομέρεια που βρήκα από την παράδοση της πόλης θα μας δώσει (κατ’ εμέ) την απάντηση. Σύμφωνα με την παράδοση, σε μια γυναίκα από τη Βασόρα, τη Ραμπία, αποδίδεται η αρχή του Σουφισμού, η οποία γύρω στο 780 ενσάρκωσε το ιδεώδες της αίρεσης για μιαν ανιδιοτελή αγάπη του Θεού, χωρίς την ελπίδα του παραδείσου και το φόβο της κόλασης!

Θυμίζω: με τον όρο σούφι εννοούμε τις πρώτες ασκητικές κοινότητες του Ισλάμ που εγκατέλειψαν τα εγκόσμια, πρεσβεύοντας ότι το ανθρώπινο πεπρωμένο εξαρτάται από την ανεξιχνίαστη θέληση του Θεού. Σύμφωνα με τους σούφι «όλες οι Παραδόσεις οδηγούν στην μια και μόνη αλήθεια».

Στην είσοδο του μαυσωλείου του Ρουμί (Μεβλεβή), του δασκάλου των Μεβλεβήδων Δερβίσηδων (τάγμα σούφι) στο Ικόνιο, διαβάζει κανείς την παρακάτω επιγραφή:

Έλα, έλα όποιος κι αν είσαι, περιπλανώμενος, ειδωλολάτρης, πυρολάτρης,
Έλα ακόμη κι αν έσπασες χιλιάδες φορές τους όρκους σου,
Έλα και πάλι έλα, τo δικό μας καραβάνι δεν είναι καραβάνι της απόγνωσης.

Πρόκειται για μια δήλωση ανεξιθρησκείας ουσιαστικά. Σύμφωνα με τους Μεβλεβήδες δερβίσηδες όλοι οι άνθρωποι επιζητούν το ίδιο πράγμα, την επιστροφή τους στον Θεό, μόνο που ο καθένας το εκφράζει με διαφορετικά λόγια.

Ξεκίνησα από το Ομάν και βρέθηκα στο Ικόνιο! Τέλος δεν έχει η περιπέτεια! Α, το Ικόνιο (Κόνυα) και τον τάφο του Ρούμι επισκέφθηκα πριν κάποια χρόνια και είθε νάχω κάποτε το χρόνο να γράψω και γι’ αυτά!

Έχουμε και λέμε, λοιπόν: η σοφία γεννήθηκε στον τόπο της αρχής κάθε σοφίας, τη Μεδίνα, κλώσησε  τ’ αυγά της στη Μπάσρα, εκεί που η Ραμπία έβαλε τα θεμέλια του Σουφισμού, και πέταξε στο Ομάν, να βρει την ομορφιά!

Γιατί χωρίς την ομορφιά τι είναι η σοφία; Ένα έρημο πουλί!

Γεια σας!