ΟΜΑΝ ΙΙ Μιρμπάτ και κάστρο του Βελή

Σαλάλα. Δεύτερη σε πληθυσμό πόλη του Ομάν, στο νοτιότερο κομμάτι της χώρας. Παραθαλάσσια. Η ευρύτερη περιοχή έζησε πλούσιες μέρες.

Και πρώτα πρώτα η παλιά πόλη Μιρμπάτ. Τώρα ένα φάντασμα. Σπίτια γκρεμισμένα, εγκαταλειμμένα. Ελάχιστοι ψαράδες, κυρίως μετανάστες, γεμίζουν τα δίχτυα τους με το άφθονο ψάρι της θάλασσας της Αραβίας. Στο λιμάνι πέφτω πάνω σ έναν εντυπωσιακό κιούρτο - μεταλλική παγίδα για ψάρια. Εδώ ανθούσε το εμπόριο των σκλάβων από την Αφρική, των αραβικών αλόγων και του λιβανιού.

Η δεντρολιβανιά, δέντρο δύσκολο να ευδοκιμήσει, δίνει το λιβάνι (ρετσίνι) της μετά τα πρώτα 50 χρόνια. Σήμερα προστατεύεται από το κράτος.

Στην ίδια περιοχή η αρχαία Σουμχουράμ που φιλοξένησε δυο φορές τη Βασίλισσα του Σαβά στο πέρασμά της προς συνάντηση του Σολομώντα - άνθισε έρωτας ανάμεσά τους.

Στο χωριό Τάκα, στάση για επίσκεψη στο κάστρο του Βελή, του διοικητή της περιοχής. Κομψότητα και ομορφιά που θυμίζουν την πάλαι ποτέ ευτυχισμένη (Arabia Felix), σήμερα δύστυχη Υεμένη. Την είχα επισκεφτεί παλιά (πότε ήταν; όχι λιγότερο από 10 χρόνια) σε κάπως καλύτερες μέρες. Τώρα σπαράσσεται από αδελφοκτόνο εμφύλιο πόλεμο. Όταν μπορέσω θα σας μιλήσω γι αυτήν.

Φωτογραφίες τώρα. Πρώτα από τη Μιρμπάτ.

Σειρά η αρχαία Σουμχουράμ.

Τάκα, στάση για επίσκεψη στο κάστρο του Βελή. Xρώματα κι ομορφιές. Γωνιά μέσα στο κάστρο, κρεββατοκάμαρα, καθημερινό με κούνια στα δεξιά, ακόμα ένα δωμάτιο. Αραβικά πράματα, από τις χίλιες και μια νύχτες!