Κώστας Παππής

3/11/2019

ΟΜΑΝ ΧΙV Το κάστρο της Μπάχλα, τα Τζίνια και πώς να παζαρεύετε τα γελάδια σας


Κι εκεί που είπαμε πως τελειώσαμε με το Σεβάχ και τη μαγεία των ταξιδιών του, ιδού πέφτουμε σε νέα μαγεία: Μπάχλα, παλιά πρωτεύουσα του Σουλτανάτου του Ομάν. Την αποκαλούν Madinat al-Sehr, που σημαίνει Πόλη της Μαγείας.  



 



 


Επιστροφή, λοιπόν, στο οδοιπορικό μας σε φρούρια και κάστρα του Ομάν. Σειρά έχει το κάστρο της Μπάχλα, αρχαίας πόλης, χτισμένης μέσα σε όαση, διακόσια χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από την πρωτεύουσα Μεσκάτ. 




 

 




Η φήμη λέει πως το Τζίνι, η μαύρη μαγεία, γεννήθηκε σ’ αυτή την πόλη, κι η φήμη αυτή προηγείται του Ισλάμ! Οι μύθοι μιλάνε για  ιστορίες ανθρώπων που μεταμορφώθηκαν σε αγελάδες και κατσίκες, που στοιχειώνονται από πνεύματα, και που εξαφανίζονται όταν στέκονται σε καταραμένες θέσεις ή γέρνουν πάνω σε κάποιους συγκεκριμένους φράχτες! Οι άνθρωποι εδώ επιμένουν, πάντως, πως η μαγεία ανήκει στο παρελθόν.



Πάνω από την πόλη, το κάστρο. Από τα παλαιότερα της χώρας, περιλαμβάνει οχυρό τείχος μήκους 12 χλμ. Η ηλικία του κάστρου δεν έχει επιβεβαιωθεί, αλλά η διαφορετική αρχιτεκτονική δείχνει ότι χτίστηκε σε διαφορετικές φάσεις, καθώς διαδοχικοί κυβερνήτες πρόσθεσαν ή ανακαίνισαν τμήματά του μέσα στους αιώνες. Το κάστρο της Μπάχλα είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα αμυντικού αρχιτεκτονικού συνόλου που επέτρεψε στις κυρίαρχες φυλές να πετύχουν ευημερία στο Ομάν και την Αραβική Χερσόνησο κατά την ύστερη μεσαιωνική περίοδο.



 


Η παλιά πόλη, στην πραγματικότητα μια πόλη-φάντασμα, αν εξαιρεθεί το σύγχρονο κομμάτι της, έχει ανακηρυχθεί από την UNESCO Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.  Τα περισσότερα σπίτια και κτίρια στην παλιά πόλη είναι κατασκευασμένα από πλίθρες και πολλά έχουν ηλικία εκατοντάδων ετών. Τα είδα ερειπωμένα, ακατοίκητα, όταν δεν έχουν καταρρεύσει. 






Η πόλη είναι φημισμένη σαν  κέντρο αγγειοπλαστικής, τεχνουργημάτων από χαλκό και ασημένιων μαχαιριών που κοσμούν πολλά σπίτια στο Ομάν και στο εξωτερικό. Όλες αυτές οι παραδοσιακές δραστηριότητες είναι συγκεντρωμένες στο παλιό παζάρι, σε μικρή απόσταση από το φρούριο. Το γεγονός ότι κεραμικά βάζα, που χρονολογούνται από το δεύτερο μισό της τέταρτης χιλιετίας π.Χ., έχουν βρεθεί σε παλιούς τάφους στην πόλη αυτή της όασης είναι ενδεικτικό του πόσο μακριά στο χρόνο πάει αυτή η παράδοση.








Ψάχνοντας για στοιχεία γύρω από αυτή τη μαγική πόλη έπεσα σε κάτι που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Αφορά την πώληση βοοειδών. Οι αγρότες από τα γύρω χωριά έρχονται στην πόλη μια φορά την εβδομάδα, κάθε Παρασκευή, για να πουλήσουν τα ζώα τους. Η αγοραπωλησία γίνεται με τη μέθοδο της δημοπρασίας, γύρω από ένα παλιό δέντρο, στη μέση της πλατείας, στο παζάρι. Οι αγρότες παρουσιάζουν τα ζώα τους περπατώντας τα ένα κύκλο γύρω από το δέντρο. Οι υποψήφιοι αγοραστές στέκονται σε έναν κύκλο πιο έξω και προσφέρουν μια τιμή. Οι τιμές των ενδιαφερόμενων ανεβαίνουν καθώς το ζώο κάνει γύρο. Οι αγρότες με τα ζώα τους θα συνεχίσουν τους γύρους μέχρι να πετύχουν μια καλή τιμή, οπότε κλείνουν συμφωνία με τον αγοραστή που την πρόσφερε! Τότε ολοκληρώνεται η δημοπρασία.

Σοφό;

ΥΓ Για τις φωτογραφίες, όλα τα ζήτω στη Μαρίνα!