Το τρίγωνο της Ελίκας ΙΙΙ Ο Πύργος του Φονιά

Για τον «Πύργο του Φονιά» τώρα – τη δεύτερη κορυφή του τριγώνου της Ελίκας.

Είπαμε στην προηγούμενη ανάρτησή μας πως ο άλλος πύργος, ο Κουλεντιανός, ήταν βίγλα που επιτηρούσε τη νότια πλευρά του ανοιχτού κόλπου. Μπορούσε να εντοπίσει την προσέγγιση εχθρικών δυνάμεων από το στενό ανάμεσα στην Ελαφόνησο και στην Πούντα. Μαζί με αυτόν εδώ, του Φονιά, αποτελούσαν μέρη του συστήματος που ειδοποιούσε με φωτιές για την επιδρομή κατακτητών και πειρατών από την θάλασσα. 

Ο πύργος του Φονιά φύλαγε την βόρεια πλευρά της παραλίας. Μιλάμε πάντα για το ανατολικό ποδάρι της Λακωνίας και ειδικότερα τη δυτική του πλευρά. Ο πύργος επιτηρούσε προς την κατεύθυνση του χωριού Αρχάγγελος και βορειότερα, προς Σκάλα Λακωνίας. Λέγεται και πύργος του Μαραθιά. Θυμίζω πως στις όμορφες παραλίες Μαραθιάς, Λίμνες και Πλατανιστός σας ταξίδεψα ήδη με φωτογραφίες, στην πρώτη ανάρτηση για την Ελίκα.

Ο πύργος βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 85 m, το ύψος του είναι 7.5 μέτρα και το μήκος κάθε πλευράς 4.20 μέτρα. Έχει δύο καμαροσκέπαστους ορόφους που απολήγουν σε κτιστό στηθαίο με μικρά ανοίγματα αμυντικού χαρακτήρα (ζεματίστρες, πολεμοθυρίδες, τυφεκιοθυρίδες). Η κατάστασή του χαρακτηρίζεται ως «μέτρια». 

 

Τα παραπάνω στοιχεία τα πήραμε από την ιστοσελίδα «Καστρολόγος»(*). Ο Καστρολόγος μας λέει πως, σύμφωνα με τα κατασκευαστικά και μορφολογικά του χαρακτηριστικά, το κτίσμα χρονολογείται κατά πάσα πιθανότητα στη Β' Ενετοκρατία (1690-1715). Μας λέει και πως οι δύο πύργοι, Κουλεντιανός και «του Φονιά», έχουν οπτική επαφή με το κάστρο των Βάτικων (Νεάπολης).

Σχετικά με την ονομασία του πύργου, δεν υπάρχουν ασφαλείς πληροφορίες. Οι ντόπιοι αναφέρονται σε κάποιο φονικό που έγινε στην περιοχή της βίγλας, χωρίς όμως να είναι γνωστά τα στοιχεία του θύτη ή του θύματος.

Στον πύργο του Φονιά φτάσαμε με τον Θοδωρή λίγο πριν ο ήλιος δύσει. Καθώς έπεφτε σιγά-σιγά το σκοτάδι ένα φεγγάρι στη χάση του (ή νάναν νέο φεγγάρι;) σα δρεπάνι άρχισε ν' αχνοφέγγει πάνω από τον πύργο. Δίπλα του λαμπύριζε ο Αποσπερίτης. Ή μήπως ήταν η ψυχή του σκοτωμένου, και το φεγγάρι-δρεπάνι δίπλα του ήταν στ’ αλήθεια το δρεπάνι του χάρου, εκείνο που πήρε τη ζωή του; Και συναντήθηκαν πάνω από τον πύργο, εκείνο το σούρουπο, στη γαλήνη του Αυγούστου και στη σιωπή, για να μας θυμίσουν πως πράγματι εδώ έγινε φονικό;    

Επιστρέφουμε στην Ελίκα. Το χωριό τροφοδότησε τις πλούσιες χώρες της Δύσης με πολλά χέρια, πολλά μυαλά, πολλά παιδιά του, που τα περισσότερα έμειναν εκεί και πρόκοψαν. Πολλοί έγιναν σημαίνοντα πρόσωπα στις κοινωνίες όπου εντάχθηκαν.

Ανατρέχω στην ιστοσελίδα http://elika-marathias.blogspot.com/ από όπου αντιγράφω επί λέξει (ο τονισμός, ορθογραφία κλπ, του κειμένου):

«Θα ηθελα να αναφερθω στο γεγονος που ελαβε μερος στην πολη Φιλαδελφιας Αμερικης πριν δυο ημερες. Αισθανομαι ιδιαιτερα υπερηφανος οταν ο γιος μου Αντωνης [Κυριακάκης] διεκδικησε με επιτυχια την θεσι Δικαστη στην πολη της Φιλαδελφιας. Κατα τις εκλογες που διεξηχθηκαν την 21η Μαιου με μεγαλη ανεση και μεγαλη πλειοψηφια εξελεγη Δικαστης της πολης αυτης και θα αναλαβει την εδρα του την 1η Ιανουαριου 2020. Οι Ελληνες της Φιλαδελφιας με υπερηφανεια χαιρετισαν την εκλογη του Ελικιωτη Ελληνα και πανηγυρισαν το γεγονος κατα την δεξιωση που ακολουθησε Ο Αντωνης εχει μια ιδιαιτερη αδυναμια για την Ελικα και το γεγονος οτι την επισκεπτεται καθε χρονο το αποδεικνιει. Σαν πατερας του αισθανομαι ιδιαιτερα υπερηφανος αλλα την υπερηφανεια αυτη σημεριζονται και ολοι οι Ελικιωτες εδω και στο χωριο. Τον ευχαριστουμε για την τιμη και την χαρα που μας εδωσε». 

_____________

* https://www.kastra.eu/castlegr.php?kastro=marathia