Κώστας Παππής

4/14/2023

Πάσχα στην Πιάδα

  



Απόσπασμα 3 από το βιβλίο «Στρατολάτες»

(Κώστας Παππής, Εκδόσεις Βασδέκη, 2022)

 

Σ’ όλο το διάστημα που ξεχειμάσαμε στην Πιάδα, στη Νέα Επίδαυρο δηλαδή, τον πατέρα μου τον είδα δυο φορές. Η μια ήταν μέσα του Μάρτη, τότε που φόρτωσε αρνιά σ’ ένα καΐκι και τα έφερε από το νησί, την Κυρά, στην Πιάδα για να τα πουλήσει. Το Πάσχα ήταν κοντά. Την αγοραπωλησία την είχε κανονίσει ένας απ’ τους μπαρμπάδες μου. Τα λεφτά της είσπραξης απ’ το μαξούλι, την παραγωγή από το κοπάδι στην Κυρά, τα φύλαξε για τις υποχρεώσεις μας στο χωριό. Τα λιβαδιάτικα, αυτά που οφείλαμε για το νοίκι, γιατί το νησί δεν ήταν ελεύθερο, ήταν ιδιοκτησία, κι αυτά που οφείλαμε στον μπακάλη, τα ξεχρέωσε με τυρί. Εκείνη τη φορά που ήρθε, πέρασε μαζί μας τη νύχτα, αλλά δεν τον βάσταγε ο τόπος, ανησυχούσε για τα πρόβατα στο νησί. Έφυγε την άλλη μέρα ξημερώματα. Τον πήρε μαζί του ένας ψαράς που είχανε γνωριστεί και θα πήγαινε να σηκώσει τα παραγάδια του που τα είχε ρίξει κοντά στην Κυρά.

Η δεύτερη φορά που σμίξαμε ήταν παραμονή της Λαμπρής. Εκείνη τη χρονιά ο χειμώνας ήταν όψιμος ενώ και το Πάσχα είχε πέσει πολύ νωρίς, πρώτες μέρες του Απρίλη. Κανονικά εμείς, σ’ όποιο στανοτόπι και να είμαστε, όποτε και να έπεφτε το Πάσχα, τα μαζεύαμε, παίρναμε το κοπάδι και φεύγαμε για το χωριό. Εκεί κάναμε Ανάσταση, αρκούσε να είχε ζεσταθεί κάπως ο καιρός. Αλλά εκείνη τη χρονιά οι μπαρμπάδες μου είχαν λάβει μηνύματα απ’ το χωριό πως ο χειμώνας είχε πάει πολύ πίσω, βάσταγε, η Ζήρια ήταν φορτωμένη με χιόνια και το κρύο ήταν τσουχτερό. Στην Αγνάντα και στο νησί βέβαια είχαμε άλλο καιρό. Αποφάσισαν λοιπόν όλοι, μαζί κι ο πατέρας μου, ν’ αφήσουμε να περάσει το Πάσχα και μετά να κινούσαμε για το χωριό.

Ήρθε πρωί απ’ το νησί με τη βάρκα του ίδιου ψαρά που είχε έρθει και την προηγούμενη φορά. Εκτός απ’ το λαμπριάτικο αρνί, σφαγμένο, έτοιμο, έφερε μαζί του μπόλικο τυρί και δυο μεγάλες καρδάρες γιαούρτι. Τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου κάναμε Ανάσταση στο μοναστήρι στην Αγνούντα, και την άλλη μέρα γιορτάσαμε το Πάσχα όλοι μαζί στο λιβάδι που είχαμε τα κονάκια μας με τους μπαρμπάδες μου και τις οικογένειές τους. Και τη Δευτέρα τα ξημερώματα με την ίδια βάρκα επέστρεψε στο νησί.