Κώστας Παππής

12/20/2006

Στον παλιό φίλο μου Gurkan...σε όλους τους συνταξιδιώτες...





Στον παλιό φίλο μου Gurkan που ζει στην Κωνσταντινούπολη/Istanbul (ή μήπως Βυζάντιον;) και εργάζεται στο Bogazici University, στην οικογένειά του και ειδικά στα δυο του πιτσιρίκια, στους Έλληνες, στους Τούρκους, σε όλους τους συνταξιδιώτες πάνω σε αυτό τον πλανήτη, εύχομαι με την ευκαιρία των γιορτών υγεία, χαρά και καλή τύχη. Για την ανθρωπότητα ειρήνη και δικαιοσύνη. Και για τη γη μας πιο πολύ σεβασμό και αγάπη.

 

12/04/2006

Eκτός από τη μοναξιά υπάρχει και o ιμπεριαλισμός

Eκτός από τον ιμπεριαλισμό υπάρχει και η μοναξιά, έλεγα στο προηγούμενο post, αντιγράφοντας το Διονύση Σαββόπουλο. Καλά είναι να το θυμόμαστε.

*

Αλλά να μη ξεχνάμε ποτέ και την κτηνωδία του ιμπεριαλισμού!

*

Ο ιμπεριαλισμός, κάθε ιμπεριαλισμός, των Ναζί πριν 50 χρόνια, των Αμερικάνων στο Βιετνάμ, στο Αφγανιστάν, στα Βαλκάνια, στο Ιράκ, των Άγγλων, των Ρώσων, πρόσφατα και τώρα, είναι κτηνώδης. Σπέρνει τη φρίκη και τη δυστυχία στους λαούς.

*

Έβλεπα προχτές την ταινία «Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι» (να πάτε να τη δείτε). Θέμα ο εθνικοαπελευθερωτικός πόλεμος στην Ιρλανδία. Δείχνει αδρά την κτηνωδία των Άγγλων κατακτητών και τα βάσανα (και την τραγωδία του εμφύλιου που ακολούθησε) του Ιρλανδικού λαού κάτω από την επικυριαρχία τους. Τα ίδια έκαναν παντού οι Εγγλέζοι, όπου πήγαν. Από την Ινδία μέχρι εμάς εδώ, την Ελλάδα (ο εμφύλιος είναι δικό τους δημιούργημα) και την Κύπρο.

*

Την Κύπρο.

Θυμάμαι το πρώτο ξύλο που έφαγα από χωροφύλακα ήταν όταν ήμουν 11-12 χρόνων. Στη μικρή μας κωμόπολη είχαμε ένα ξενοδοχείο, το «Μεγάλη Βρετανία». Εκείνο τον καιρό είχε φουντώσει ο αγώνας των Κυπρίων κατά της Αγγλικής κατοχής του νησιού και οι νέοι της Ελλάδας οργάνωναν απανωτά συλλαλητήρια συμπαράστασης. Το ίδιο έκαναν και τα μεγαλύτερα παιδιά στη μικρή μας κωμόπολη, τα παιδιά του γυμνασίου (τότε υπήρχαν 6τάξια γυμνάσια, τα λύκεια εμφανίστηκαν αργότερα). Από κοντά κι εμείς, τα μικρότερα παιδιά. Το συλλαλητήριο κατέληξε με ... νεραντζοπόλεμο. Στόχος των νεραντζιών η ταμπέλα του ξενοδοχείου. Εκεί τις άρπαξα από το χωροφύλακα. Μετά από λίγες μέρες το ξενοδοχείο μετονομάστηκε σε «Κύπρος»!

*

Πριν λίγες μέρες πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά τελετή αποκαλυπτηρίων αναμνηστικής πλακέτας των ηρώων του Απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59 Μιχαλάκη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου, που δολοφονήθηκαν με φρικτό τρόπο (απαγχονίστηκαν ) από τους Άγγλους επικυρίαρχους. Θα τη δείτε στην πλαϊνή είσοδο, στον αριθμό 80 της οδού Καραολή και Δημητρίου, που φέρει τα ονόματα των δύο αγωνιστών.

Παραθέτω ένα απόσπασμα από τα λόγια του Πρύτανη κ. Σωτήρη Καρβούνη, που προσυπογράφω:«είναι καλό, μέσα σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς οι νέοι μας να έχουν πρότυπα παλικαριών που θυσιάστηκαν για της πατρίδας την ελευθερία».

Να θυμόμαστε.