Κώστας Παππής

2/24/2019

ΟΜΑΝ ΧΙ Tο φρούριο της Nizwa



Από τη χώρα του Ομάν, ύστερα από όσα είδαμε μέχρι τώρα, νομίζω πως μένει η εικόνα της ομορφιάς του. Αλλά χωρίς τη σοφία, η ομορφιά είναι έρημο πουλί.




Ε, λοιπόν, για τη σοφία λένε πως κι αυτή είναι, «ένα πουλί που γεννήθηκε στη Μεδίνα, κλώσησε τ’ αυγά του στη Μπάσρα και πέταξε στο Ομάν». Εκεί βρήκε την ομορφιά και γίνανε ταίρι!





Θα συνεχίσουμε το ταξίδι μας παίρνοντας το δρόμο για τα περίφημα κάστρα και φρούρια του Ομάν. 




Με την ευκαιρία: ποια είναι (αν υπάρχει) η διαφορά ανάμεσα σε ένα φρούριο και σ’ ένα κάστρο; Αν και οι όροι αυτοί συχνά χρησιμοποιούνται χωρίς καμιά διάκριση, εμείς ας προσπαθήσουμε να ακριβολογήσουμε:
Κάστρο είναι, κατά το λεξικό Μπαμπινιώτη, «ένα ψηλό και οχυρωμένο κτίσμα που χρησιμοποιούνταν για τη φύλαξη των πόλεων». Μιλάμε για Καστροπολιτεία του Μυστρά. Για κάστρο (αλλά και Καστροπολιτεία) της Μονεμβασιάς.




Φρούριο τώρα είναι ένα οχυρωμένο κτήριο για τη στρατιωτική άμυνα μιας περιοχής ή, πάλι κατά το λεξικό Μπαμπινιώτη, «μια μεγάλη στρατιωτική εγκατάσταση για την υπεράσπιση μιας περιοχής από εχθρική επίθεση».







Βγάλατε άκρη; Εγώ θα έλεγα ότι το κάστρο είναι μεγάλο και περιβάλλει με τα τείχη του μια πόλη. Το φρούριο είναι περιορισμένο, δεν περιβάλλει μια πόλη. Είναι πύργος, όπου μέσα είναι εγκατεστημένη στρατιωτική φρουρά.
Για τους Ναυπλιώτες, κάστρο είναι το Παλαμήδι, φρούριο είναι το Μπούρτζι.
Πάλι σας μπέρδεψα. Γι αυτό, φύγαμε.
Πρώτη στάση στο φρούριο της Nizwa. Χτίστηκε το 1650 πάνω στα θεμέλια άλλου, που χρονολογείται από τον 12ο αιώνα. Είναι το πιο επισκέψιμο εθνικό μνημείο του Ομάν, με σπουδαίο ρόλο στην ιστορία του Ομάν. Διοικητική έδρα της εξουσίας για τον Ιμάμη, ήταν ένα πολύ ισχυρό φρούριο, που απέκρουε τους επιδρομείς που επιθυμούσαν τον άφθονο φυσικό πλούτο της Nizwa και το διεκδικούσαν για τη στρατηγική του θέση στο σταυροδρόμι ζωτικών διαδρομών. 











Παρείχε πλήρη κάλυψη 360 μοιρών της υπαίθρου γύρω από αυτό, γι αυτό αποκλειόταν πρακτικά οποιοσδήποτε αιφνιδιασμός. Τυχόν επίθεση σ’ αυτό θα είχε άμεση απάντηση από τα κανόνια του και τα πυρά των πολυάριθμων πυροβόλων όπλων. Το κύριο μέρος του φρουρίου είναι ο τεράστιος τύμπανος που ανεβαίνει 30 μέτρα πάνω από το έδαφος και έχει διάμετρο 36 μέτρων. Το φρούριο χτίστηκε πάνω από ένα υπόγειο ρεύμα που εξασφάλιζε μόνιμη παροχή νερού ώστε να αντέχει σε τυχόν παρατεταμένη πολιορκία, ενώ στα υπόγεια κελάρια αποθηκεύονταν τρόφιμα και πυρομαχικά.






Μπαίνοντας σε περιμένει ένας λαβύρινθος δωματίων, πανέμορφες αίθουσες με ψηλές οροφές και ωραία χαλιά, πόρτες, βεράντες, πηγάδια, στενά σκαλιά και διάδρομοι όπου χάνεσαι, πυργίσκοι, ψεύτικες πόρτες, κάθε επινόηση αρχιτεκτονικής εξαπάτησης. Εκείνοι που επιχειρούσαν να το εκπορθήσουν κινδύνευαν να καούν με καυτό λάδι ή νερό που χυνόταν μέσα από ανοίγματα ακριβώς πάνω από κάθε είσοδο («δολοφονικές τρύπες»). Αντί για καυτό λάδι ή νερό μπορούσαν εναλλακτικά να χρησιμοποιηθούν τα καυτά ζουμιά από αποθηκευμένους χουρμάδες!









Είπα "χουρμάδες" και θυμήθηκα πως, ψάχνοντας με τη Μαρίνα να αγοράσουμε χουρμάδες στην τοπική αγορά, καθυστερήσαμε (ελάχιστα δηλαδή, ούτε πέντε λεπτά) πράγμα που έγινε αφορμή να τα τσουγκρίσουμε με τον αρχηγό του γκρουπ. Τι κέρδισε; Όλα εδώ θα μείνουνε


Συμπέρασμα: ένα φρούριο με τα όλα του, που σίγουρα θα προσήλκυε το φθόνο των πιο ισχυρών φρουρίων της Ευρώπης!

Δείτε και τις φωτογραφίες - όλες από τη Nizwa, σχεδόν όλες της Μαρίνας, της Μαρίνας ΜΑΛΛΙΟΥ. Ζήλεια εγώ!

2/20/2019

ΟΜΑΝ Χ Η Μεσκάτ τη νύχτα


Πώς να είναι η νύχτα στη Μεσκάτ; 




Η τέλεια φωτογράφος και ξεναγός Μαρίνα, η φιλενάδα μου η Θεσσαλονικιά, η Μαρίνα από τη Νότια Μακεδονία αν προτιμάτε (εγώ το προτιμώ και την κράζω ούτω πως για να την τσαντίζω, άσχετο αν αυτή κάνει πως το διασκεδάζει), η Μαρίνα λοιπόν, προθυμοποιήθηκε να μας σεργιανίσει!  Πάρτε θέσεις, οργανωθείτε! 








Για να μην έχω πάλι ιστορίες, σπεύδω να βάλω το επώνυμό της: Μάλλιου! Τι ιστορίες; Να: σε κάποια περασμένη ανάρτηση, που είχα βάλει μαζί με τις δικές μου και δυο-τρεις φωτογραφίες δικές της, έβαλα μόνο το βαφτιστικό της όνομα, παρέλειψα να βάλω το επώνυμό της, και μου ξίνισε. 





- Γιατί, κύριε, εμείς δεν έχουμε επώνυμο;

- Μα ρε Μαρινάκι, τι να το κάνεις το επώνυμο, ΜΙΑ είναι η Μαρίνα…

-Άσε τα σάπια…

Είναι τόσο ματαιόδοξες οι Θεσσαλονικιές κυρίες…



Σε αυτή την ανάρτηση όλες οι φωτογραφίες είναι δικές της. Θα δείτε τα χρώματα της νυχτερινής πρωτεύουσας του Ομάν (στα ελληνικά Muscat by night): τους τρούλους του Μεγάλου Τζαμιού του Qaboos, την Όπερα και άλλα σημαντικά Δημόσια κτίρια. Χρώματα από Χίλιες και μια Νύχτες!








Πάντως οι φωτογραφίες της Μαρίνας είναι μεγαλείο. Σας ευχαριστούμε, καλή μας κυρία Μάλλιου! Όλοι μαζί τώρα: 

- Ίπι ίπι ούμε, σας ευχαριστούμε!






Με την ευκαιρία, δείτε και τις δύο τελευταίες αναρτήσεις για το Ομάν που πέρασα στο blog μου. 

Από δω και πέρα, μόνο νέες, φρέσκες παραλαβές. 

Μας μένει να δούμε φρούρια και  να ταξιδέψουμε ως τις άκρες του Ομάν, στη θάλασσα του Περσικού Κόλπου…

ΟΜΑΝ VIII Η Κορνίς (προκυμαία) της Μεσκάτ


Σήμερα θέλω να σας σεργιανίσω στην Κορνίς της Μεσκάτ. Και κάθομαι δυο ώρες τώρα και βγάζω τα μάτια μου για να βρω τη μια, τη μόνη, την αυθεντική σημασία της λέξης Κορνίς. Και ανάθεμά με αν δεν έχω σουλατσάρει όχι σε μια, όχι σε δυο αλλά μπορεί και σε καμιά εικοσαριά Κορνίς ανά τη Μεσόγειο τα τελευταία σαράντα χρόνια. 

Λοιπόν, σπεύδω να σας γλιτώσω από τη δική μου ταλαιπωρία για το τι είναι Κορνίς. Εσείς εμένα θα ακούσετε. Κι όπου ανταμώνετε τη λέξη, ο νους σας θα πηγαίνει στη δική μας υπέροχη, στεφανωμένη από την αύρα του Αιγαίου και το γαλάζιο του Ελληνικού ουρανού, στη δική μας, λέω, λέξη ΠΡΟΚΥΜΑΙΑ!








Όσα λέω παρακάτω δεν είναι παρά φλυαρίες για να χαλαρώσω από την ένταση του ψαξίματος.






La Corniche. Τονισμένη η λέξη στη λήγουσα, παραπέμπει σε λέξη της Γαλλικής. Είναι όμως;

Αφού έχω σπάσει τα μούτρα μου στο διαδίκτυο ανοίγω το Petit Larousse.

Δεύτε λάβετε φως!









Η λέξη, λέει το Γαλλικό Λεξικό, προκύπτει από την ΕΛΛΗΝΙΚΗ (βρε, βρε, βρε!) λέξη «Κορωνίς», που σημαίνει επιστέγασμα, μαρκίζα ίσως, προεξοχή, ό,τι στεφανώνει ένα κίονα ή ένα τοίχο. Φανταστείτε την τώρα πλαγιασμένη στο επίπεδο, εκεί που ακουμπάει μια πόλη στη θάλασσα και τη φιλούν τα κύματά της!







Θα βρείτε την Κορνίς σε σχεδόν κάθε παράλια πόλη γύρω από τη Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή. Έτσι θα την ανταμώσετε, όπως την αντάμωσα εγώ, στην Αλεξάνδρεια και στη Βηρυτό και στο Αλγέρι και στη Μασσαλία και στη Νίκαια και εκεί που σας σεργιανάω σήμερα, στη Μεσκάτ, πρωτεύουσα του Ομάν.







Κορνίς της Μεσκάτ. Πιάνει από τη μια μέχρι την άλλη άκρη του παλιού εμπορικού κέντρου της Μεσκάτ. Εδώ θα βρείτε, στη μια άκρη, την ψαραγορά. Σας τη γνώρισα ήδη. Στην άλλη άκρη το φρούριο που χτίσανε οι Πορτογάλοι το 16ο αιώνα. Ανάμεσά τους όμορφα παλιά σπίτια των εμπόρων και, κάπου, να και η είσοδος στο παλιό παζάρι της Muttrah. Αν είστε παρατηρητικοί θα δείτε και τις (δυο για νάχει να πορεύεται) θαλαμηγούς του Σουλτάνου αραγμένες στο λιμάνι.






Σας ζάλισα; Εμένα να δείτε!

Φωτογραφίες τώρα!!!

2/18/2019

OMAN IX Το παλάτι του Σουλτάνου



Η φωτογραφία προϊδέαση για ό,τι ακολουθεί... 


 





Την τελευταία φορά που σας περπάτησα στην πρωτεύουσα Μεσκάτ του Ομάν, σας πήγα στην Cornice, στην παραλιακή λεωφόρο της πόλης. Ας πάμε τώρα λίγο πιο πέρα. Μας περιμένουν μεγαλεία: το παλάτι Αλ Αλάμ του σουλτάνου, που θα το δούμε απέξω, στη σκιά δυο πορτογαλικών φρουρίων του 16ου αιώνα.














Απέξω, για την ακρίβεια ακριβώς απέναντι, υπάρχει το εντυπωσιακό σύγχρονο εθνολογικό μουσείο – δυστυχώς μέσα απαγορεύονται οι φωτογραφίες.










Το πιο καλό σας το φυλάω για το τέλος: είναι οι πανέμορφοι κήποι έξω από το παλάτι – φανταστείτε τι γίνεται στις εσωτερικές αυλές! Εκτυφλωτικά χρώματα από μια σπατάλη λουλουδιών σε βραγιές που η ομορφιά τους σε αφήνει άφωνο!












2/17/2019

OMAN VIΙ Το Μεγάλο Τζαμί του Qaboos


 Στο Μεγάλο Τζαμί του Qaboos επιθυμώ να σας πάω τώρα.





Qaboos: ο Σουλτάνος του Ομάν. Συχνά οι ηγέτες του κόσμου είναι για κλωτσιές - και συγγνώμη για την αδόκιμη πολιτική ορολογία, άλλωστε θα το ξανακάνω κι ας σας χαλάει. Οι ηγέτες που ασκούν απολυταρχική εξουσία είναι για κάτι πιο προχωρημένο από σκέτες κλωτσιές: από «επί ασπαλάθων» στα δικά μας, μέχρι γκιλοτίνες στη Γαλλική Επανάσταση και εκτέλεση με συνοπτικές διαδικασίες (Τσαουσέσκου κλπ).



 Έλα όμως που ο Qaboos, ο Σουλτάνος του Ομάν, φαίνεται ότι είναι άλλη περίπτωση! Ας πούμε δυο λόγια για το βιογραφικό του.




Γεννήθηκε στη Σαλάλα στις 18 Νοεμβρίου του 1940, ημέρα που έγινε αργότερα εθνική εορτή στο Ομάν. Έγινε βασιλιάς το 1970 αφού ανέτρεψε με μη βίαιο πραξικόπημα τον πατέρα του, Σαίντ μπιν Ταϊμούρ, ένα τυραννικό άνθρωπο που ακόμα θυμούνται και μισούν οι υπήκοοί του. Δεν συμβαίνει το ίδιο με τον Καμπούς.




Συζήτησα με αρκετούς ντόπιους σε διάφορες ευκαιρίες και όλοι μιλούσαν θετικά, με αναγνώριση για τα έργο του και την προσφορά του στην αναμόρφωση της χώρας του, παρόλο που είναι απόλυτος μονάρχης στη χώρα του. Ο Καμπούς παντρεύτηκε και χώρισε γρήγορα, αλλά έβαλε… μυαλό και δεν το επιχείρησε ξανά. Είναι άτεκνος. Ακολουθεί φιλοαμερικανική πολιτική (ουδείς αναμάρτητος, αλλά σκεφτείτε αν μπορούσε να είναι τίποτα άλλο) και πρόσφατα (2003) επέτρεψε τη διεξαγωγή εκλογών για Συμβουλευτική Συνέλευση, για την οποία υποψηφιότητα έθεσαν και γυναίκες. Στο Υπουργικό Συμβούλιο υπάρχουν αρκετές γυναίκες υπουργοί. Α, να μην ξεχάσω: Ομάν, πετρέλαιο, τεράστιος πλούτος. Αλλά Καμπούς Δημιουργός! Συγκρίνετέ τον με τους γύρω χασάπηδες.


Στο Ομάν δεν βλέπεις σχεδόν πουθενά ίχνη φτώχειας. Υπάρχουν πολύ καλές υποδομές και καλό δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης και υγείας. Η πρωτεύουσα Μεσκάτ είναι χτισμένη με πολύ όμορφα δημόσια κτίρια και σπίτια σε χαμηλό ύψος, με σεβασμό στην παράδοση (συγκρίνετε με τα τέρατα που γέμισαν τις άλλες αραβικές χώρες). Και φυσικά πανέμορφα πάρκα. Διαθέτει μια εξαιρετική Όπερα, πολιτιστικό κέντρο που φέρει , όπως και ένα πανεπιστήμιο στο Ομάν, το όνομά του Καμπούς, αλλά το θαύμα της αρχιτεκτονικής, που κατόρθωσαν ντόπιοι δημιουργοί, είναι το μνημειώδες Μεγάλο Τζαμί που φέρει το όνομα του Σουλτάνου. Περιλαμβάνεται στα μεγαλύτερα τζαμιά του κόσμου. Αν δεν είναι το μεγαλύτερο, πάντως έχει το μεγαλύτερο χαλί στον κόσμο και έναν απίστευτης ομορφιάς διάκοσμο.



 Για τα υπόλοιπα, θα αφήσω να μιλήσουν οι φωτογραφίες.