Κώστας Παππής

3/31/2011

Δολιοφθορά

Όπως χιλιάδες άλλοι Έλληνες, έλαβα στις αρχές Μαρτίου ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που παρέπεμπε σε κείμενο με τίτλο «Προσοχή-Επείγον: Χρεοκοπία στις 25 Μαρτίου 2011;». Το κείμενο είχε δημοσιευτεί αρχικά σε κάποια ιστοσελίδα και στη συνέχεια διαδόθηκε από άλλες ιστοσελίδες και blogs, με συνέπεια να φτάσει σχεδόν παντού. Για το γεγονός αυτό έγινε γνωστό ότι ασκήθηκαν ποινικές διώξεις σε βάρος πολλών ατόμων από το Σώμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, για διασπορά ψευδών ειδήσεων και φημών, σχετικά με χρεοκοπία της Ελλάδας. Το κείμενο έλεγε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

«Εγώ έκανα αυτό που υπαγόρευε η συνείδηση μου. Ελπίζω να πράξετε κι εσείς το ίδιο και να τα γνωστοποιήσετε στον Ελληνικό λαό.

Είμαι υψηλόβαθμο στέλεχος σε έναν από τους μεγαλύτερους τραπεζικούς οργανισμούς της χώρας μας και θέλω να σας ενημερώσω ότι από την προηγούμενη εβδομάδα επικρατεί πανικός στις μεταφορές κεφαλαίων προς το εξωτερικό… Συγκεκριμένα σχεδόν όλες οι μεγάλες εταιρείες ελληνικών και ξένων συμφερόντων μεταφέρουν τα κεφαλαία τους σε … τράπεζες του εξωτερικού και έχει δοθεί σαφής εντολή να σταματήσει κάθε είδους πληρωμή. Έχουν μεταφέρει ακόμα και τα αποθεματικά των μισθοδοσιών αυτού του μήνα. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τα ιδιωτικά κεφάλαια επιχειρηματιών, στελεχών σε εταιρείες, πολιτικών, δημοσιογράφων και τραπεζικών. Καθημερινά γίνονται μεταφορές αυτών σε τράπεζες του εξωτερικού. Από την τράπεζα στην οποία εργάζομαι έχει δοθεί οδηγία να μην αναφέρουμε πουθενά αυτό που συμβαίνει. Σε επαφές και συναντήσεις που είχα με συναδέλφους αλλά και με άτομα του υπουργείου οικονομικών, όλοι έχουν την ίδια άποψη. Ετοιμάζεται χρεοκοπία ή επιστροφή στη δραχμή σε λίγες ημέρες και δεν το ανακοινώνουν για να δεσμεύσουν τις καταθέσεις των ιδιωτών και να αποφύγουν τον πανικό και το bank run…».

Και το κείμενο συνέχιζε ως εξής:
«Από άτομα του υπουργείου εσωτερικών πληροφορήθηκα ότι στο γενικό λογιστήριο του κράτους έχει τεθεί σε λειτουργία ο μηχανισμός παύσης πληρωμών σε μισθούς και συντάξεις. Ο κρατικός μηχανισμός έχει ήδη επεξεργαστεί τα στοιχεία και το μόνο που απομένει είναι μόνο η εντολή. Μετά την συνάντηση του πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς πραγματοποιήθηκε άτυπη σύσκεψη με τους κυριότερους τραπεζικούς παράγοντες της χώρας μας, εκπροσώπους του υπουργείου οικονομικών εσωτερικών δημόσιας τάξης και αμύνης. Το περιεχόμενο της συνάντησης δεν το γνωρίζω. Από χθες το απόγευμα σε τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχα με άτομα του υπουργείου οικονομικών, συναδέλφους του τραπεζικού κλάδου αλλά και δημοσιογράφους όλοι είχαν ακριβώς την ίδια πεποίθηση. Πάμε για χρεωκοπία».

Παρακάτω ο συντάκτης του κειμένου έδινε κι άλλα στοιχεία για να στηρίξει το βάσιμο των ισχυρισμών και να τους καταστήσει απολύτως αληθοφανείς. Αναφερόταν ακόμα και στο περιεχόμενο του … διαγγέλματος που θα έκανε ο πρωθυπουργός αναγγέλλοντας τη χρεωκοπία!
Είναι φανερό ότι ένα τέτοιο μήνυμα είχε συγκεκριμένο στόχο: την άμεση και πλήρη κατάρρευση της Ελληνικής οικονομίας - του κομματιού που παραμένει ακόμα εν ζωή – με την πρόκληση σύγχυσης, αβεβαιότητας και πανικού. Ήταν μια καραμπινάτη απόπειρα δολιοφθοράς που στρεφόταν κατά της Ελλάδας. Αν η «είδηση» πετύχαινε το στόχο της, ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα, άρα και η Ελληνική οικονομία, θα κατέρρεε σε συντρίμμια μέσα σε μια μέρα, αφού οι καταθέτες θα έτρεχαν αλλόφρονες να αποσύρουν όλες τις καταθέσεις τους, με όλα τα επακόλουθα.

Εκτός από την ταχύτατη διάδοση του κειμένου, που κατέστη δυνατή λόγω της άμεσης, χωρίς δεύτερη σκέψη, αναμετάδοσής του μέσω ιστοσελίδων και blogs, εκείνο που κάνει εντύπωση είναι η ανευθυνότητα των ατόμων που την αναμετέδωσαν δρώντας ως παπαγαλάκια. Η δράση τους αυτή ισοδυναμεί με συμμετοχή στην απόπειρα δολιοφθοράς της Ελληνικής οικονομίας και συνεπάγεται τουλάχιστον ίση ευθύνη με τον αρχικό συντάκτη του κειμένου, αφού χωρίς τη συμμετοχή τους δεν θα μπορούσε να διασπείρει τις «πληροφορίες» του στην επιδίωξη του στόχου του.

Λίγες μέρες νωρίτερα είχα λάβει από την ίδια πηγή ένα άλλο μήνυμα που έλεγε τα εξής: «Σε ένδειξη συμπαράστασης στους πρόσφυγες απεργούς πείνας, από σήμερα ώρα 11πμ και μετά, κάνουμε ηλεκτρονικό ακτιβισμό σαμποτάροντας κυβερνητικές ιστοσελίδες». Αυτό θα γινόταν με το μπλοκάρισμα των ιστοσελίδων, που μπορεί να γίνει εύκολα αν πάρα πολλά άτομα μπουν ταυτόχρονα σε αυτές. Την επομένη έλαβα μήνυμα που πληροφορούσε ότι ήταν «επιτυχής η ηλεκτρονική δράση», ότι «έπεσαν» (δηλαδή μπλοκαρίστηκαν) διάφορες κυβερνητικές ιστοσελίδες, ότι «συνεχίζουμε» και (ο θρίαμβος του παραλόγου) ότι «έχουμε δύναμη»! Τι σήμαινε το μπλοκάρισμα των κυβερνητικών ιστοσελίδων; Την παράλυση της λειτουργίας τους και την αδυναμία οποιουδήποτε πολίτη να επικοινωνήσει και να εξυπηρετηθεί μέσα από αυτές! Ακόμα μια πράξη δολιοφθοράς!

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η χώρα είναι βυθισμένη σε βαθύτατη οικονομική και κοινωνική κρίση, που την πληρώνουν κυρίως τα πιο φτωχά στρώματα του πληθυσμού και που στερεί την ελπίδα από τους νέους. Εξίσου ανησυχητική είναι, όμως, η ανευθυνότητα ατόμων που, με τη συμμετοχή και με τη δράση τους, επιδιώκουν τη διάλυση της χώρας στο όνομα του όποιου αυτοκαταστροφικού «αγώνα» τους. Τα άτομα αυτά, δρώντας σαν ανεύθυνα και ανεγκέφαλα βαποράκια υστερίας και τρομολαγνείας ή σαν θλιβεροί μπαχαλάκηδες και σαν εγχώριοι ταλιμπάν, γίνονται συνυπεύθυνα με το πολιτικό προσωπικό που οδήγησε τη χώρα στα σημερινά δεινά της. Αυτά, όταν το ζητούμενο είναι να συζητήσουμε σοβαρά πώς μπορεί να βγει η χώρα ξανά στην επιφάνεια από το βυθό που βρίσκεται σήμερα.

3/18/2011

Σκηνές από την Πόλη

Μέχρι τον 4ο μ.Χ. αιώνα Βυζάντιο. Μετά, ως τον 15ο, Κωνσταντινούπολη. Κι από τότε μέχρι σήμερα Ισταμπούλ. Η Πόλη για τους Έλληνες.

Πώς τη θυμήθηκα; Αφορμή πήρα από μια πινακίδα που είδα πρόσφατα (για ΠΡΩΤΗ φορά στην Ελλάδα) μπαίνοντας στο λεωφορείο της (δωρεάν) Δημοτικής Συγκοινωνίας της Νέας Σμύρνης. Η πινακίδα έδειχνε απλά ένα κινητό τηλέφωνο με μια κόκκινη διαγράμμιση, σημάδι ότι απαγορεύεται η χρήση του εντός, σαν τις πινακίδες που απαγορεύουν το κάπνισμα (άλλη αμαρτία κι αυτή στην ανεπανάληπτη, πολιτισμένη πατρίδα μας). Διαβάστε παρακάτω.

Επισκέφτηκα για πρώτη φορά την Πόλη πριν πάνω από 30 χρόνια. Και φυσικά πήγα να δω την Αγιά Σοφιά. Πίστευα πως με τον Παρθενώνα οι Έλληνες είχαν πει την τελευταία τους λέξη, αλλά αποδείχτηκε πως είχα κάνει λάθος. Τα δυο θαύματα συμπληρώνουν το ένα το άλλο. Ο Παρθενώνας ένα θαύμα αρχιτεκτονικής, αστραφτερός, ανοιχτός στη χαρά της ζωής, έξω, στην ομορφιά του εδώ κόσμου, στον εδώ παράδεισο. Κι η Αγιά Σοφιά μεγαλόπρεπη, πέρα από τα ανθρώπινα μέτρα, να περικλείνει το μέσα κόσμο, το μυστήριο της μέσα ζωής, την πίστη στο μετά.

Στον εμπορικό δρόμο από Πλατεία Τaksim μέχρι γέφυρα του Γαλατά πολλά μαγαζιά στεγάζονται σε παλιά αρχοντικά κτίρια. Έχουν ακόμα την σφραγίδα του παλιού ιδιοκτήτη τους στην πρόσοψη. Ανήκαν σε Έλληνες. Πιο κάτω ο Ενετικός Πύργος.

Εντύπωση κάνει το τεράστιο πλήθος των μαγαζιών με μουσικά όργανα. Υποθέτω ότι κάθε Τούρκος θα πρέπει να παίζει τουλάχιστον ένα όργανο. Πρέπει να αγαπούν πολύ τη μουσική και, πάντως, ο λαός της χώρας είναι από τους πιο μουσικόφιλους του κόσμου. Πολλά και τα μαγαζιά που πουλάνε CD. Στις προθήκες τους βλέπεις μουσικές δικές τους, μουσικές του κόσμου, κάθε είδους. Σ’ ένα από τα τελευταία ταξίδια μου στην Πόλη, πριν 5 χρόνια, είδα CD από παλιούς δικούς μας μουσικούς της Πόλης, σύγχρονους μεγάλους δικούς μας συνθέτες, αλλά και Άντζελα Δημητρίου! Από ένα μαγαζί ακουγόταν στο δρόμο καθαρόαιμο Ελληνικό σκυλάδικο. Από ένα άλλο αναγνώρισα μουσική της Καραϊνδρου.

Στη γέφυρα του Γαλατά εκατοντάδες ερασιτέχνες ψαράδες με τα καλάμια τους κι από τις δυο πλευρές της γέφυρας οικονομούν την ψαριά της μέρας βγάζοντας με κάθε ανέβασμα της πετονιάς δυο, τρία και τέσσερα μαζί τα ψάρια.

Μπήκαμε και σε ένα λεωφορείο. Χτυπάει το κινητό της φίλης που συνοδεύω. Το ανοίγει: «Παρακαλώώώώ!». Γύρω μας αγριεμένα βλέμματα και κάποιος μας δείχνει την ταμπέλα πάνω από το κάθισμά μου, στα τουρκικά και αγγλικά: απαγορεύεται η χρήση κινητών! Η φίλη βιάζεται να το κλείσει. Γυρνώντας στην Ελλάδα συζήτησα το επεισόδιο με μια παρέα νέων φίλων. Όλοι συμφώνησαν ότι είναι κι αυτό ένα δείγμα της καθυστέρησης των Τούρκων… Γιατί όμως εμένα μου φάνηκε ότι, αντίθετα, είναι δείγμα πολιτισμού;

Άλλες σκηνές – ποια να πρωτοδιαλέξω; Εδώ παλιό εγκαταλειμμένο χάνι μέσα στο σκεπαστό παζάρι, στο Καπαλί τσαρσί. Να η εκκλησία του Αη Γιώργη στο Φανάρι. Δειλινό στο Βόσπορο. Εκεί το φρούριο που έχτισε ο Μωάμεθ ο Κατακτητής στην Ευρωπαϊκή πλευρά του Βοσπόρου, λίγα χιλιόμετρα μακριά από τα τείχη της Πόλης, λίγο πριν την πάρει. Φαίνεται η γέφυρα που ενώνει την Ευρώπη με την Ασία.

Πόλη. Μια πόλη μυθική. Σε μια χώρα που αναπτύσσεται με ραγδαίους ρυθμούς, που ο λαός της κοιτάζει το μέλλον με ελπίδα, αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση, αφήνοντας από καιρό πίσω του χώρες - «σαπάκια» της Δύσης. Ξέρετε για ποια «σαπάκια» μιλάω…